บุรุษอาวุโสวัยกว่า 80 ปี ผู้นี้คือผู้ให้กำเนิดยาใส่แผลชื่อดัง “ผงวิเศษตราร่มชูชีพ ” อันเป็นชื่อเดิม ก่อนเปลี่ยนมาเป็น “ ผงพิเศษตราร่มชูชีพ ” ตามกฎหมายใหม่ ไม่ว่าชื่อเก่าหรือชื่อใหม่ อย่างไรยาตัวนี้ก็ขายดิบขายดีในตลาดมาตลอดจนบัดนี้ 🙂
Mr. Somkiat Supakovit was born in Lampang province, Thailand and graduated from Mae Joh Institute of Agricultural Technology in Chiang Mai province, Thailand (currently known as Mae Joh University).
“ผมเคยรับราชการกรมป่าไม้ แต่เบื่อ เลยลาออก ออกมามีเงินเหลือจาการแต่งงานที่แม่ยายเก็บไว้ 800 บาท ผมก็เอามาลงทุน ขึ้นล่องค้าขายกรุงเทพ-อีสาน เอาพวกตะไบสามเหลี่ยม หกเหลี่ยม จากกรุงเทพฯ ไปขายโรงเลื่อยทางโน้น ขากลับก็ขนเอาพวกของป่า ไม้ น้ำตาล กลับมาขายที่กรุงเทพฯ ค้าขายอยู่อย่างนี้ จนมีเงินสะสมมากขึ้นถึง 500,000 บาท ก็คิดจะลงทุนทำกิจการที่เป็นหลักแหล่ง”
“คิดอยู่นานว่าจะทำอะไรดี พวกโรงเลื่อย โรงสี โรงน้ำแข็ง ก็ทำได้นะ เพราะใช้เงินลงทุนแค่ 20,000 เศษๆเอง แต่ไม่ค่อยถนัด บังเอิญผมจบป่าไม้มา พอมีความรู้ทางหยูกยา ทางเคมีอยู่บ้าง แต่ผมสนใจใคร่รู้ หาตำรับตำรามาศึกษาด้วยตัวเองอยู่เสมอ จึงคิดทำยาขาย” ٩(͡๏̯͡๏)۶
“ผงพิเศษ นี้มียาหลักๆ เป็นตัวยาที่สั่งมาจากเยอรมนี ตอนเริ่มแรกผมซื้อมาทีละน้อยๆ ทีละปอนด์หนึ่ง เอามาปรุงผสมกับตัวยาอื่นๆ แล้วบรรจุซองขาย ยานี้เป็นยากำจัดแบคทีเรีย ใช้ใส่แผลทุกอย่างเพื่อฆ่าแบคทีเรีย เช่น สิว แผลเป็นหนอง แผลอักเสบ”
“เมื่อได้ตัวยาเรียบร้อย ก็ต้องมาตั้งชื่อ คิดอยู่นานเหมือนกัน ต้องสมัครพรรคพวก 7 – 8 คนมาช่วยกันคิดตั้งชื่อ ได้ชื่อมามากมาย แต่ไม่ค่อยถูกใจ จนวันหนึ่งผมไปนอนอยู่ใต้ต้นประดู่ หลังวัดเทพศิรินทร์ฯ นอนเห็นเครื่องบินบินผ่าน มีทหารโดดร่มลงมา เห็นร่มชูชีพเต็มท้องฟ้าไปหมด เลยบอกเพื่อนๆ ให้เลิกคิดได้แล้ว เพราะผมจะเอาร่มชูชีพ นี่แหละเป็นเครื่องหมายการค้า” {{{(>_<)}}}
“เริ่มต้นขายไม่ลำบากเลย แค่สามเดือนก็ขายดีแล้ว หนึ่ง คงเป็นเพราะยามันดี เราขายไปนี่ ขอให้เขาใช้สักซองเถอะ เราพอใจแล้ว เพราะถ้าเขาใช้ เขาจะรู้ว่ามันดี สอง เพราะลูกน้องเดินตลาดเก่ง ผมใช้ลูกน้องเก่าที่เคยถีบสามล้อ ก่อนนี้ผมเคยทำธุรกิจสามล้อ พอมาทำยาก็เลิก ให้ลูกน้องแพ็คยาใส่กระเป๋าสะพาย ตะลอนขายตามต่างจังหวัดทั่วประเทศ”
“ลูกน้องผมเดินขายตามตลาด บนรถไฟ รถเมล์ ขายไปทั่ว สมัยก่อนนั้นขายได้อย่างอิสรเสรี เพราะไม่ต้องขออนุญาต จึงขายดิบขายดี บางทีผมไปเยี่ยมลูกค้าร้านขายยา จะเอายาไปวางขาย แต่ยังไม่ถึงร้านเลย หมดเสียก่อนแล้วตามรายทาง”
“ยังมีอีกอย่างที่ผมคิดว่าทำให้ยาของผมขายได้ดีคือ เจตนารมณ์เบื้องแรกของผมที่หันมาขายยาตัวนี้ เป็นเพราะผมต้องการทำบุญทำกุศล หมายความว่าผมทำยาขายนี่ ผมทำขายให้คนจน ทำให้พวกเขาได้มียาดี ราคาถูกใช้”
“นอกจากนี้ผมขายยามาได้เงินได้ทอง ผมก็ไม่ได้เอามาใช้อย่างเดียว ผมแบ่งปันเอามาตั้งมูลนิธิหลายแห่ง อย่างมูลนิธิแม่โจ้ เอาดอกเอาผลมาส่งพระเณรเรียนบาลี เพื่อสืบทอดพระศาสนา และผมยังสร้างโรงเรียน สร้างสถานีอนามัยหลายแห่งอีกด้วย” ✡✡
“จากวันนั้นถึงวันนี้ ยา ผงพิเศษตราร่มชูชีพ ยังคงเป็นสูตรเดิมตลอด ตัวยาหลักก็ยังสั่งตรงจากเยอรมนีเช่นเดิม การพัฒนาเปลี่ยนแปลงก็เพียงแค่บรรจุภัณฑ์เท่านั้นเอง”
“ขายยามาสี่สิบกว่าปี แน่นอนว่ามันต้องมีเรื่องปวดหัวยุ่งใจอยู่บ้าง คือเคยมีพวกที่เห็นว่ายาของผมขายได้ดี จึงทำเลียนแบบออกมาขายแข่ง ทำออกมาคล้ายๆ กับยาของผมมาก คือเหมือนทุกอย่าง เปลี่ยนเฉพาะชื่อ เป็นผงวิเศษชมพู เรื่องนี้จึงมีการฟ้องร้องกันถึงสามศาล ทั้งศาลชั้นต้น อุทธรณ์ และฎีกา ในที่สุดผมชนะรวดทั้งสามศาล” ✌✌
“ผมจำได้ว่า จากนั้นไม่นานก็มีกฎหมายใหม่ออกมา ทำให้ผมต้องเปลี่ยนชื่อยาจาก ผงวิเศษ เป็น ผงพิเศษตราร่มชูชีพ เพราะผงวิเศษ มัดอวดอ้างสรรพคุณ”
“แต่ไม่ว่าจะมีปัญหาอย่างไร ผงพิเศษตราร่มชูชีพ ก็อยู่มาได้อย่างมั่นคงจนทุกวันนี้ และมีขายไม่เฉพาะแต่ในเมืองไทยเท่านั้น ผมส่งไปขายที่อเมริกาด้วย ที่นั้นขายซองละหนึ่งดอลลาร์ และมีขายที่ประเทศจีนกับลาว”
ไม่ว่าผงพิเศษจะมีตลาดขยายออกไปกว้างขึ้น ขายดิบขายดีเพียงใดก็ตาม แต่สิงที่เป็นความภูมิใจของนายห้างคนนี้คือ
“ที่ผมภูมิใจมากคือ ในเมืองไทยนี่มีโรงงานผลิตยาอยู่ทั้งหมดเก้าสิบกว่าแห่ง แต่มีโรงงานผมโรงงานเดียวเท่านั้นที่ผลิตยาเพียงชนิดเดียว แล้วยืนอยู่มาได้เป็นเวลาถึง 53 ปี ”
****คัดลอกจากพนังสือแพรว รายปักษ์ ปี่ที่ 21 ฉบับที่ 483 วันที่ 10 ตุลาคม 2542****
History of Pises Powder Parachute brand ♥
Mr. Somkiat was born in Lampang province, Thailand and graduated from Mae Joh Institute of Agricultural Technology in Chiang Mai province, Thailand (currently known as Mae Joh University). He began his career in Royal Forest Department of Thailand but resigned his position for his love of sales and marketing. Mr. Somkiat was determined to specialize in medicine profession.
The medicine he produced must be of high quality but inexpensive at the same time in order to be suitable for people with low income. He used his knowledge to devise and develop medicinal formulas from local and international pharmacopoeias. His process involved purchasing raw materials from abroad mixed with other local ingredients in lengthy testing periods. Finally, he was able to develop an anti-bacterial formula for acne and flesh wounds. This formula was later packaged for sale.
As sales increased, Mr. Somkiat wanted his formula that he created, to be labeled with a name. One day during the Second World War, whilst he was resting under a tree behind Thepsirin Temple in Bangkok, Thailand, he saw a plane fly overhead with paratroopers jumping from the plane. When he saw the sky filled with opened parachutes, he decided to use “parachute” as his brand name and called his anti-bacterial formula, “Vises Powder” (Vises means magical in Thai language). With his image incorporated into the packaging, his wife’s name, Somchitt, was used to form the company named, Somchitt Dispensary Company Limited. The company was initially situated at no. 96 Chakrapaddipong Road, Nang Lueng Sub-District, Pranakorn District, Bangkok, Thailand. Vises Powder Parachute Brand was officially launched in Thai market on 19th August 1950.
In 1962 The Ministry of Health issued a new regulation to change all medicinal product names that were misleading significances to their healing abilities. Therefore, Mr. Somkiat changed his product name from Vises Powder Parachute Brand to Pises Powder Parachute Brand, “Pises” simply means different from others. ツ
Big ⒽⓊⒼⓈ …
:¨·.·¨:
`·.. PSPD
